صبح امروزم را هم دوست دارم و هم ندارم. دوستش دارم، چون در دیار مهرم. دوستش ندارم چون باید اینجا را ترک کنم.
بایگانی
- بهمن ۱۳۹۷ (۱)
- دی ۱۳۹۷ (۱)
- آبان ۱۳۹۷ (۱)
- مهر ۱۳۹۷ (۱)
- شهریور ۱۳۹۷ (۱)
- مرداد ۱۳۹۷ (۴)
- تیر ۱۳۹۷ (۱)
- خرداد ۱۳۹۷ (۵)
- ارديبهشت ۱۳۹۷ (۶)
- فروردين ۱۳۹۷ (۶)
- اسفند ۱۳۹۶ (۶)
- بهمن ۱۳۹۶ (۶)
- دی ۱۳۹۶ (۵)
- آذر ۱۳۹۶ (۵)
- آبان ۱۳۹۶ (۷)
- مهر ۱۳۹۶ (۴)
- شهریور ۱۳۹۶ (۴)
- مرداد ۱۳۹۶ (۲)
پربیننده ترین مطالب
نویسنده و طراح کاور: علیرضا نژادی‌پور
صدا و تدوین: امیرحسین حسینی
پخش از رادیو قلم سپید
برای مطالعه "درِ انتظار" کلیک کنید
راستش، دیشب آنقدر خسته و خوشحال بودم که نتوانستم قلم را به دست بگیرم، دیده‌ام را کلمه کنم و بر کاغذ نشانم. وقتش را هم نداشتم. اما حالا که گوشه‌ای نشسته‌ام و منتظر شنیدن صدای روح‌بخش اذانم، دلم می‌خواهد چند کلمه‌ای از دیروز را بر صفحه حک کنم... .
حسی درونم، در گوشم نجوا می‌کند که امروز را متفاوت شروع کرده‌ام. بعد از نمایش خیره‌کننده‌ی یوزپلنگانمان در برابر پرتغالی‌ها، خواب به چشمانم نمی‌آمد و شاید کلا دو سه ساعت خوابیده باشم، ولی اکنون تنها چیزی که در چشمانم یافت نمی‌شود خواب است!