لکه‌ی سیاه - قسمت دوم

روزها می‌گذشتند و او و دوستانش کثیف‌تر می‌شدند؛ کثیفی که هیچ‌کس جز خودشان از آن خبر نداشت.

لکه‌ی سیاه - قسمت اول

سیزده ساله بود. قدّ بلندی داشت و از چهره‌اش چیزی جز پاکی و فروتنی چشم کسی را نمی‌گرفت. درسش بد نبود، ولی عالی هم نبود. با اینکه چشمش خیلی ضعیف بود، امّا ترجیح می‌داد آخر کلاس بنشیند تا دور از چشم معلّم با خیال راحت چرت بزند.

مجموعه داستان پرواز با بال شکسته

 

 

قسمت اول

قسمت دوم

قسمت سوم

قسمت چهارم

قسمت پنجم

قسمت ششم

قسمت هفتم

تو می‌تونی!

باز امتحانت رو خراب کردی؟ باز مشقاتو ننوشتی؟ باز کلّی کار داری؟ باز خسته‌ای؟ باز داری به این فکر می‌کنی که چرا باز داری فکر می‌کنی؟ و باز و باز و باز... این بازها چه تأثیری روی تو دارن؟ روی من؟ روی ما؟

شعر سگ

راستش، این اولین شعری است که من سروده‌ام. البتّه نمی‌توان اسمش را شعر گذاشت؛ چون پر است از اشکال‌های ریز و درشت. بیشتر شبیه یک شیطنت ادبی است با شعر چشمه از نیما یوشیج! لذا از تمام اهالی شعر و صاحب‌نظران درخواست می‌شود کمی با ملایمت نقد بفرمایند.

پرواز با بال شکسته - قسمت هفتم

اکنون، با دیدن آن ماهی فهمیده است که حق با نسیم است. بهشت رویاهای او به جهنّم زندگی‌اش تبدیل شده است.

پرواز با بال شکسته - قسمت ششم

بهشت خیال‌های او پر است از گل و درخت و سبزی، پر است از بوی خوش و حال خوب و پر است از امید و عشق به زندگی. امّا هر چه جلوتر می‌روند این رویاها کمرنگ‌تر می‌شوند.